Σε κάθε αυτοκίνητο (εξαιρουμένων των ηλεκτρικών οχημάτων), ένας κινητήρας τροφοδοτούμενος είτε με βενζίνη (βενζινοκινητήρας ή κινητήρας με ανάφλεξη) είτε με πετρέλαιο (πετρελαιοκινητήρας ή κινητήρας diesel) μετατρέπει την ενέργεια καύσεως σε κινητική ενέργεια που θέτει σε κίνηση το αυτοκίνητο.

Η κινητική αυτή ενέργεια μεταφέρεται από τον κινητήρα στους τροχούς μέσω ενός συνόλου εξαρτημάτων που αποτελούν το σύστημα μεταδόσεως της κινήσεως.

Τα κυριότερα τμήματα του κινητήρα είναι η κεφαλή, ο κορμός και η ελαιολεκάνη (κάρτερ). Η ελαιολεκάνη περιέχει το λάδι που είναι απαραίτητο για να μειωθούν οι τριβές στα κινούμενα μέρη του κινητήρα.

Στον κορμό είναι ενσωματωμένοι οι κύλινδροι μέσα στους οποίους κινούνται παλινδρομικά (πάνω-κάτω) τα έμβολα (πιστόνια). Κάθε έμβολο είναι συνδεδεμένο διά μέσου ενός διωστήρα (μπιέλα) με το στροφαλοφόρο άξονα ο οποίος στα άκρα του φέρει ένα βαρύ δίσκο, τον σφόνδυλο (βολάν) (σχ. 2).

Κατά τη λειτουργία του τετράχρονου κινητήρα, το κάθε έμβολο κινείται εναλλάξ μεταξύ δύο ακροτάτων σημείων του κυλίνδρου του (διαδρομή), πραγματοποιώντας έναν κύκλο λειτουργίας που ολοκληρώνεται σε τέσσερεις φάσεις (εισαγωγή, συμπίεση, ανάφλεξη-εκτόνωση, εξαγωγή).

Στην κεφαλή είναι σχηματισμένες οπές που κλείνουν και ανοίγουν από τις βαλβίδες. Αυτές επιτρέπουν την είσοδο στους κυλίνδρους του μείγματος αέρα-βενζίνης (βαλβίδες εισαγωγής) και την έξοδο των καυσαερίων (βαλβίδες εξαγωγής).

Κάθε κύλινδρος φέρει τουλάχιστον έναν αναφλεκτήρα (μπουζί) για την ανάφλεξη του μείγματος αέρα-βενζίνης.

Ο πετρελαιοκινητήρας διαφέρει από το βενζινοκινητήρα στα εξής σημεία: δεν υπάρχει ποτέ εξαερωτής (καρμπυρατέρ) και σύστημα αναφλέξεως (μπουζί, πλατίνες κλπ.). Υπάρχει όμως η αντλία πετρελαίου και οι εγχυτήρες (μπεκ).